sejak hari senin 26 feb sampai hari khamis 28 feb,saya tiap2 hari ke utm menguruskan pembayaran yuran dan pendaftaran subjek.penatnye tuhan saja yg tahu..balik saja dari sekolah terus ke Utm..3 hari berturut2..dengan tghari yg panas terik,parking jauh dari fakulti dan berjalan naik bukit,tangga dengan kaki yg sembab.sikit lagi rasa nk pengsan..ada saja yg x kena,nak byr yuran,pejabat bendahari tutup,nk ambil sain dekan,dekan meeting la..esok dtg ye dik,,perhh kerani tu xtau sy dh la tgh sarat,dh nk masuk 7 bln,dtg semata2 nk ambil sain dekan saja utk sehelai borang dari pasir gudang.kecewanya hati.hari ke 3 di Utm masih sia2..saya pulang membawa bdn yg penat,hati yg serabut dan otak yg stress..3-3 hari tu jgk sy cuma lunch dgn sebungkus roti sj yg dibeli di petronas waktu berhenti solat zuhur..sy terlupa sesuatu..huhu
cukup hari ke-3 yg amat stress kerana urusan di utm yg tak setel2..air mata saya jatuh..sy penat!stress!kemudian baru sy teringat,dah lama sy tak rasa ank dalam perut bergerak..entah sehari atau 2 hari saya pun tak sedar.saya terlalu sibuk dgn urusan sekolah dan utm sampai terlupa!masyaAllah..maafkan umi,syg,.sy mula panik,tepuk2 perut,usik2 supaya si kecil ni bergerak tp tiada respon..sedihnya hati kerana tanpa sedar sudah terabaikan dia.risau sampai menangis-nangis takut perkara buruk berlaku..dan sy call suami utk tenangkan hati..
bila suami balik,dia memujuk sy supaya jgn sedih n jgn fikir bukan2 dan ajak ke klinik..air mata sy x payah ckpla,lg la lebat dgr pujukan suami..:')..kmudian kami terus ke klinik,dan bgtau Dr.Dr terus scan,dan rs nk menangis time tu jgk bila tgk denyutan jantung si kecil masih berdegup laju..syukur ya Allah..dan sy nmpk tangannya bergerak2 cuma sy x dapat rs seperti selalu..mungkin kerana sy terlalu penat,dan terlupa jg mkn minum 3 hari ini menyebabkan baby turut sm lemah.,kesian anak umi.....:( kemudian sy minta diberikan mc oleh Dr kerana sy perlukan rehat...sy sudah terlalu penat..
hari ke-4,sy tak bekerja kerana mc tapi seawal jam 9 pg sy gagahkan diri ke utm untuk meneruskn misi yg gagal.dgn harapan dapatla tghari ni sy pulang ke rumah dan terus rehat..anak saya masih lemah pergerakkannya.tp sy terpaksa kerana tarikh ttp pndaftaran adalah esoknya.nk x nk sy kena dtg jg..sampai di pejabat dekan,kerani tersebut bgtau sy bhawa borang sy masih belum ditandatangani,dekan baru sj keluar meeting dan balik tgahri nanti dalam pukul 2-3 dia pun x pasti.hancur hati sy..hanya kerana 1 tandatangan,sy kepenatan 4 hari.terasa betul2 masa sy diperlekehkan.,sy menangis dalam pejabat dekan tu juga.sy dah x peduli pada org yg lalu lalang.itulah kemuncak stress yg amat dasyat sy rasakan..sy x tahu nk fikir apa.harapan utk pulang berehat awal nampaknya dh hancur..malah saya terpaksa tggu di utm sampai petang.sepanjang perjalanan ke kereta,sy menangis.sy xnk menangis sebab malu dilihat org tp entahla air mata sy laju je mengalir.mungkin org yg lihat pun fikir kenapa la dgn perempuan ni,dh la sarat,menangis plak tu.kesian anak dalam perut...
kemudian sy ke jusco,melilau tanpa tujuan.penat brrjalan sy masuk ke kereta.rehat.kemudian sy ke giant,sampai di giant sy duduk sj dalam kereta dan tertidur kepenatan di tempat parking kereta selama 2 jam!lepas tu sy masuk ke giant utk melawat kedai haiwan peliharaan kesukaan sy dan suami dulu.rupanya kedai tersebut telah ditutup dan diganti dengan kedai alat komputer barangkali,sy x pasti.sekali lg kecewa..sy terus solat,basuh muka dan hilangkan kesan sembab menangis dan tidur..dlm hati,memujuk dr sendiri besar cabaran sy sem ini..xpela,sy redha.sy berdoa slps solat agar tuhan mudahkan urusan saya hr ini..sy ke kereta dan tak sampai 5 minit,dekan sendiri menelefon sy berkenaan borang itu.gembiranya sy..sy terus ke pejabat dia dan semuanya selesai!..alhamdulillah......tuhan maha mendengar...
jam 5 petang sy tiba dirumah,sy mkn byk2 dan tidur seawal 9 mlm utk rehat..dan hari ini hari ke-5,saya mkn byk2 lg utk cover mkn yg terabai 3 hari lepas dan sentiasa baring rehatkan badan.hasilnya anak sy bergerak dgm aktif sekali..mencuit2 dr dalam sampai sy kegelian.hehee..mungkin si kecil sudah mendapat tenaganya balik kerana sy telah mendapat rehat dan mkn yg cukup..maafkan umi,syg..kesian kamu kerana umi tak menjaga kamu dengan baik..umi janji,akan jg mkn,rehat selepas ni.umi taknak ank umi lemah lg...kamu lah segalanya utk umi (selepas ayah kamu) :)
